Planeta 2

„Na przełomie 2006 i 2007 roku Brama samodzielnie zorganizowała w Pobierowie i Szczecinie duży międzynarodowy projekt z Programu Młodzież Planeta 2, który był kontynuacją rozpoczętych w lipcu 2006 roku w Niemczech warsztatów. Uczestniczyły w nim grupy z pięciu krajów: Polski, Estonii, Łotwy, Hiszpanii i Niemiec. Grupy wspólnie pracowały nad tematami z Podróży Guliwera, wspólnie spędziły Sylwestra w Kanie, wspólnie stworzyły finalne widowisko, pokazane na scenie Teatru Współczesnego w Szczecinie.” (Marta Poniatowska, Droga Bramy, s.173) Był to pierwszy projekt wymiany międzynarodowej organizowany przez Bramę bez wsparcia Goleniowskiego Domu Kultury. Zdobyte wtedy doświadczenia stały się zalążkiem późniejszej pracy Teatru i pierwszym krokiem w pełną niezależność od instytucji miasta. Archiwum: Projekty/[2006] Planeta 2

Ośrodek Teatralny Brama w Srebrnej Górze

Brama nawiązała współpracę z Teatrem Chorea, a Daniel zaprzyjaźnił się z Tomaszem Rodowiczem, który zachęcił go do kontaktu z Markiem Janikowskim ze Srebrnej Góry. I tak się zaczęło. Grupa poczuła, że ma szansę na tworzenie we własnej przestrzeni, poczuła, że może zacząć wszystko od początku, że może podjąć nowe wyzwania. Tak, zaproponowano im założenie własnej siedziby w Srebrnej Górze, jednakże pomimo ekscytacji nie była to łatwa decyzja. Teatr, który mimo wszystko chciał być blisko Goleniowa, nagle miał się przeprowadzić 400 km dalej. Zaraz po ekscytacji, pojawiło się przerażenie, mimo to Daniel nie chciał tego odpuszczać, widział w tym szansę dla Bramy. Julia Chabraszewska i Paweł Danilewicz zdecydowali się na przeprowadzkę i dalszą współpracę z Bramą. Dla grupy Bramy to miejsce stało się czymś w rodzaju utopii, ziemii obiecanej. Grupa spędzała tam weekendy, ferie, wakacje. Wszyscy jeździli tam z nową energią i misją budowania swojego drugiego Goleniowa. Początkowe działania Bramy w Srebrnej Górze odbywały się pod nazwą Letnia Wioska Artystyczna Województwa Dolnośląskiego, dopiero po jakimś czasie grupa organizowała wydarzenia i funkcjonowała w ramach działalności Ośrodka Teatralnego Brama. W sierpniu Brama zorganizowała polsko-niemiecki projekt „Euroczas”, inspirowany Wehikułem czasu H. G. Wellsa. Partnerem był niemiecki teatr Bruckhausen. Pobyt Bramy w mieście był zauważalny, ponieważ większość zajęć warsztatowych odbywało się na świeżym powietrzu, a miejsca pracy, czyli Ośrodek Teatralny Brama i budynek starego kościoła, znajdowały się w samym centrum Srebrnej Góry – każdy mógł tam przyjść i zobaczyć, jak wygląda tego typu praca. Aby wykonywać wszelkie działania projektowe, uczestnicy musieli prosić mieszkańców wsi o pomoc – to pozwoliło wytworzyć pewnego rodzaju zaufanie, a przy okazji zachęcić ich do zobaczenia efektu końcowego projektu. Realizacja projektu „Euroczas” pozwoliła także na zaproszenie przyjaciół: w sierpniu w Srebrnej Górze wystąpili między innymi Arti Grabowski oraz zespół muzyczny Kochankowie Gwiezdnych Przestrzeni.
Do Srebrnej Góry trafiliśmy po namowie Tomka Rodowicza. To właśnie on zaproponował mi spotkanie z Markiem Janikowskim, Wójtem Gminy Stoszowice. Dostaliśmy do prowadzenia budynek po byłym Ośrodku Kultury. Nawet Festiwal BRAMAT przerzuciliśmy do Srebrnej, gdzie z Goleniowa publiczność przyjechała autobusem. (Daniel Jacewicz, 25.08.2020)

Wyjazd z Goleniowa – konflikt z władzami miasta

Tuż po pierwszych Łaknieniach Daniel Jacewicz podjął decyzję o wyprowadzce z miasta. Po dziesięciu latach robienia teatru w Goleniowie, historia Bramy miała dobiec końca. Spowodował to nagły konflikt z władzami miasta i Goleniowskim Domem Kultury. Był to ciężki okres dla Bramy, wszyscy byli pogubieni i musieli odnaleźć się w innym mieście. Teatr zerwał wtedy więzi z Goleniowem, ale jednocześnie chciał być jak najbliżej, dlatego projekty były realizowane m.in. w Strzelewie i w Szczecinie. Późną wiosną 2006 roku Daniel przeniósł się do Szczecina i zaczął pracować w Teatrze Kana. Grupa Teatru Brama uczestniczyła w projektach Ośrodka Teatralnego Kana: pomagała przy plenerowym Festiwalu Artystów Ulicy, potem przy dużym projekcie site specific, a następnie przy „źródłowej” edycji festiwalu OKNO.

Premiera – My

Był to końcowy pokaz projektu „Euroczas” i jednocześnie pierwsza publiczna prezentacja spektaklu, który wkrótce miał się okazać jednym z najbardziej przełomowych wydarzeń w historii Teatru Brama. Był to pierwszy w pełni autorski, budowany zespołowo i wpisany w świadomą rytmiczno-ruchową strukturę spektakl Teatru Brama. Spektakl tworzyli: Szymon Lechwar, Maciej Ratajczyk, Dominik Murach, Dorota Ziemińska, Kinga Bińkowska, Marcin Styborski, Ola Nykowska. Goleniowska premiera tego spektaklu odbyła się 8 września 2007 roku w Klubie Muzycznym Rampa. Pomimo całego procesu tworzenia spektaklu, który odbył się w Srebrnej Górze, był to spektakl Teatru Brama z Goleniowa, nie ze Srebrnej Góry.
My było spektaklem inspirowanym własnymi doświadczeniami młodych aktorów, miało być głosem ludzi, którzy w nim występowali. Był to też pierwszy spektakl, w którym naprawdę ważna stała się pieśń i muzyka. My stworzyło tak naprawdę „szablon” spektaklu grupy młodzieżowej Teatru Brama – opowieść o młodych ludziach na rozstaju dróg, o tym, co i gdzie ich przywiodło, i co zrobić teraz, jakie są ich marzenia i czy warto za nimi podążać. Ustanowiona została „dusza” Bramy, pewien rodzaj estetyki i oddziaływania, które zdefiniowały praktycznie całą późniejszą twórczość Teatru. My było też swego rodzaju preludium do Uczucia w dźwięku, prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnego dzieła grupy, w którym wystąpili ci sami aktorzy, jednak dojrzalsi w swojej pracy artystycznej. Mimo obietnic, że to spektakl „na zawsze”, życie zweryfikowało te plany – poprzez różne osobiste historie oraz nowe wyzwania ostatni pokaz odbył się w 2012 roku.
Dla mnie spektakl był świadectwem próby celu. Sam spektakl okazał się próbą celu. (Daniel Jacewicz, 25.08.2020)

Data pierwszego pokazu: 17.08.2007
Data ostatniego pokazu: 06.07.2012
Ilość pokazów: 45

VIII Bramat

W dniach 11-15 września 2007 roku odbyła się ósma edycja Spotkań Teatralnych BRAMAT, jedyna, która nie odbyła się w Goleniowie i jego okolicach. Teatr zorganizował dla swojej wiernej publiczności z Goleniowa transport do Srebrnej Góry i z powrotem – Srebrną Górę odwiedził pełen autokar spragnionych Bramy Goleniowian. W BRAMACIE wzięli udział: Teatr Chorea, Janusz Stolarski, Robert Paluchowski (Teatr Realistyczny), Teatr Porywacze Ciał, Grupa Muflasz, Teatr Tetraedr, Teatr Krzyk i sam Teatr Brama, a także zespoły: Kałe Bała, Puczini, Dikanda oraz Jesienni Przyjaciele. Pokaz Zabawy na festiwalu zakończył się medialną rozróbą – burmistrz Ząbkowic Śląskich poczuł się urażony charakterystyczną dla Bramowej wersji dramatu wieśniackością i energią, co poruszył na forum i rozpętał batalię, która ciągnęła się przez kilka miesięcy. Teatr Brama znów udowodnił, że jest awangardą i nie każdemu będzie się podobać to co robi, ale wolność twórcza zawsze zwycięży – w tej małej wojnie grupa dostała wsparcie od wielu osób, między innymi profesor Anny Wyki, socjolożki kultury współpracującej z Państwową Akademią Nauk, specjalistki w dziedzinie polskiej kultury alternatywnej.

Teatr Brama w Chicago – rezydencja artystyczna

Daniel Jacewicz, korzystając z zaproszenia współpracującego już wcześniej z Bramą Free Street Theatre, wyjechał na cztery miesiące do Stanów, a razem z nim w podróż udał się Mariusz Tarnożek. Wspólnie ze swoimi gospodarzami pracowali nad spektaklem Had enough, którego premiera odbyła się 16 lutego 2008 roku. Współpracowali również z Chopin Theatre, prowadzonym przez Polaka Zygmunta Dyrkacza, brali czynny udział w koncercie charytatywnym z wieloma polonijnymi artystami na rzecz hospitalizacji walczącej z poważną chorobą krtani Katarzyny Sobczyk, przygotowali koncert kolęd, który był nagrywany dla Stacji Telewizyjnej „Polvision”, a w styczniu zaprezentowali koncert kolęd staropolskich z lokalnym chórem w kościele św. Jacka. Podczas tego wyjazdu Daniel poznał Jennifer Crissey – Amerykankę polskiego pochodzenia, pracującą wówczas w Muzeum Polskim w Chicago, która w kolejnych latach kilkukrotnie odwiedzała Polskę, by wreszcie w 2010 r. wyjechać ze Stanów i pracować z Teatrem Brama na stałe. Jenny to osoba, której pomysłowość i determinacja zaowocowały wkrótce nie tylko następnymi wyprawami, ale też wzmocniły teatr organizacyjnie i programowo. Od tamtego czasu nieprzerwanie pracuje ona przy pisaniu i koordynacji międzynarodowych projektów i występuje na scenie – po otrzymaniu polskiego obywatelstwa dołączyła nawet na chwilę do rady miejskiej Goleniowa!

Statystyki:
Wydarzenia – 18, z czego:
Spektakle – 23, z czego: My – 7, Zabawa – 4, inne – 3
Koncerty – 3, z czego: Koncert pieśni – 2
Inne – 10, z czego: pokaz cyrkowy – 9