Teatr Brama został założony w Goleniowie, w 1996 r. przez Daniela Jacewicza. Nazwa teatru wzięła się od jego pierwszej siedziby – Bramy Wolińskiej. Dziś Brama jest znanym w Polsce i na świecie niezależnym teatrem alternatywnym, tworzącym w Goleniowie tętniące życiem środowisko kulturalne. Można się o tym przekonać w trakcie odbywających się co roku festiwali – Goleniowskich Spotkań Teatralnych BRAMAT, czy Festiwal Teatralny ŁAKNIENIA. Motywację Bramy do działań pod kątem zarówno artystycznym, jak i kulturotwórczym stanowi chęć zrewolucjonizowania relacji pomiędzy artystą na scenie, a widzem. Spektakl jest okazją do spotkania, a także stwarza płaszczyznę do dialogu. Jako Stowarzyszenie, Brama wykorzystuje formalne i nieformalne metody edukacji, stwarzając społeczności lokalnej możliwość podniesienia jakości życia, a tym samym tworząc bogatą ofertę kulturalną w Goleniowie.
W 1996 r. siedemnastoletni wówczas Daniel Jacewicz został poproszony o prowadzenie warsztatów teatralnych dla dzieci, odbywających się w Goleniowskim Domu Kultury. Zrządzenie losu spowodowało, że na plakatach informujących o warsztatach wkradł się błąd i zamiast dzieci, na sali warsztatowej, w sobotę 14 września 1996 r. pojawiła się w większości młodzież. Spotkania odbywały się cyklicznie w każdą sobotę, w jednej z siedzib Goleniowskiego Domu Kultury – Bramie Wolińskiej. To właśnie od miejsca prób wzięła się nazwa teatru, która stała się symboliczna dla dalszej historii i funkcji Teatru. Wydarzeniem, które symbolicznie rozpoczyna przygodę Bramy z teatrem, były Zaduszki Gotyckie, natomiast pierwszym spektaklem, który został przygotowany przez uczestników warsztatów oraz Daniela Jacewicza było Rondo Schaeffera. Spektakl zdobył pierwszą nagrodę na Rejonowym Przeglądzie Amatorskiego Ruchu Artystycznego w Nowogardzie i od tamtego czasu zespół zaczął jeździć na festiwale i przeglądy. W 1999 r. odbył się pierwszy przygotowany przez Teatr Brama Festiwal Teatralny BRAMAT, który do tej pory cieszy się ogromnym zainteresowaniem w środowisku teatralnym. W realizacji BRAMATu uczestniczyli nie tylko aktorzy teatru, ale także mieszkańcy Goleniowa i tego typu formuła towarzyszy BRAMATowi w dalszym ciągu. Ważnym wydarzeniem w historii Teatru Brama była premiera Zabawy Sławomira Mrożka (14 kwietnia 2000 r.). Zabawa została nagrodzona na wielu festiwalach, w nieco zmienionym składzie jest grana do dziś, będąc tym samym jednym z najdłużej granych spektakli Teatru Brama.
Teatr Brama jest także organizatorem Festiwalu Teatralnego Łaknienia, odbywającego się w różnych formach od 2006 r. Festiwal cieszy się popularnością wśród wielu młodych twórców oraz zespołów teatralnych i jednocześnie jest dla nich okazją do spotkania i zaprezentowania swoich spektakli. „Teatr robiony przez młodych ludzi jest zagubiony, zawieszony pomiędzy teatrem profesjonalnym a infantylnym lub robionym w szkole. […] W teatrze najważniejsza jest prawda, no i chęć. Jak mawiał jeden z profesorów: Każdy może robić teatr, tylko nie każdemu się chce. Co nie oznacza, że powinniśmy tolerować chałturę. Ale zawsze chodzi o to, żeby w ludziach działających teatralnie powstała pewna świadomość. To ona jest najistotniejsza. Wytycza bowiem drogę rozwoju. I mam nadzieję, że Łaknienie stanie się takim właśnie drogowskazem.” [Łaknąć Gazeta Sprawozdawcza I Przeglądu Twórczości Teatralnej Łaknienia nr. 1] W roku 2006 Teatr obchodził swoje 10-lecie, które odbywało się w Piwnicy Kany w Szczecinie. To właśnie przy Teatrze Kana Daniel Jacewicz chwilowo prowadził swoją działalność z Bramą. W 2007 r. Teatr Brama przeniósł się do Srebrnej Góry (woj. Dolnośląskie), gdzie pracował nad nowym spektaklem – My. Premiera spektaklu odbyła się w Goleniowie, 8 września 2007 r. w Klubie Rampa. Był to symboliczny powrót Bramy do Goleniowa, ponieważ Teatr na stałe wrócił do miasta dopiero w 2011 r. Rampa była wówczas tymczasowym miejscem dla Bramy, która później w 2020 r. stała się jej siedzibą. Spektakl My urzekł krytyków Festiwalu Pestka, Windowisko, Poszukiwanie Alternatywy, czy Łódzkich Spotkań Teatralnych. „Spektakl My to wynik wspólnej pracy Daniela Jacewicz oraz młodych ludzi z Teatru Brama. Szczera opowieść powstała w wyniku wielogodzinnych prób, które w dużej części składały się z rozmów, zabaw i refleksji nad nami samymi. Podczas pracy poruszaliśmy się w obrębie osobistych doświadczeń, emocji czy stanów świadomości, w których aktualnie się znaleźliśmy. Spotkania uwalniały indywidualne stany uczuciowe, lęki i sposoby postrzegania. Każda z osób tworzących spektakl wniosła własną historię, przez co stał się on interesującym kolażem jednostkowych opowieści składających się na obraz świata widzianego oczami młodych ludzi.” [archiwalne materiały promocyjne Teatru Brama]. W listopadzie 2007 r. Teatr został zaproszony do Stanów Zjednoczonych, gdzie spędził 4 miesiące w formie rezydencji artystycznej. Po powrocie zakupiony został bus osobowy, który umożliwił Bramie prezentację spektakli w całej Polsce, jak i zagranicą. Był to czas, gdy Teatr funkcjonował „w drodze”.