Gdy pisałam te piosenki byłam bezgranicznie smutna. Stąd się wziął „Wulkan melancholii”, „Spadanie”, czy „Mały chłopiec przy ołtarzu”. Jeszcze świeża była żałoba po pandemii, gdy nagle rozpoczęła się wojna w Ukrainie. Znany mi świat rozpadał się na kawałki. Uczucia przestały być ważne, ponieważ rozpętały się siły, dla których zniszczenie i destrukcja były bogiem. Wiedziałam, że miłość, otwarte serce w człowieku, przegra z tymi demonami. Jednak chciałam też wykrzyczeć, że nieskończenie wierzę w to, że miłość nigdy nie zginie, nawet gdy umiera i widzi swoje martwe ciało. O tym napisałam finałowy tekst „Love Will Not Die”. Nie zginie – dopóki my żyjemy. 

Jednak najcenniejszym i najpiękniejszym doświadczeniem w pracy nad tą rock-operą okazała się wspólnota z ludźmi. Nigdy nie sądziłam, że słowa i muzyka mogą tak lekko ze sobą się łączyć, inspirować, frunąć – tak jak to się wydarzyło podczas naszej pracy z Jarkiem Chilkiewiczem, kompozytorem muzyki. 

Dzięki Jarkowi, dzięki reżyserowi Danielowi Jacewiczowi, dzięki Oli Ślusarczyk i Evanthi Athanasiadi, smutek nie był już głównym rozgrywającym. Byliśmy „my” – wierzący w sztukę, w muzykę i słowa. I to czasem wystarczy.

Małgorzata Sikorska-Miszczuk

Wkrótce udostępnimy link do utworów na naszym profilu youtube:

https://www.youtube.com/@teatrbrama